Antik çağın uygarlık merkezi: Efes Antik Kenti
Dönemin en varlıklı şehirlerinden biri haline geldi. Görkemli tapınaklar, bölgenin en büyük kütüphanesi ve felsefe okulu kuruldu. Ancak liman yıllar içinde nehirlerin getirdiği alüvyonlarla dolarak denizden uzaklaştı. Ticari gücünü yavaş yavaş yitirmeye başlayan şehir yaşanan büyük bir depremle ihtişamlı günlerini geride bıraktı.
Efes Antik Kenti'ne iki kapıdan giriş yapılıyor. Efes üst kapında giriş yapın ve antik şehrin görkemli mirasını keşfetmeye başlayın.
Efes Antik Kentindeki Odeon, tiyatro biçimli 1400 kişilik bir alan. Günümüzde zaman zaman klasik müzik konserleri ve jazz festivallerine ev sahipliği yapıyor. Müziğin iyileştirici ve bütünleştirici etkisini antik kentin kadim uygarlıklarıyla aynı sıralara oturarak hissedin.
Efes Müzesi'nin en değerli eserlerinden Artemis heykelleri, buradaki kazılarda bulundu. Binanın yanında bulunan Tanrıça Hestia sunağında kutsal kabul edilen bir ateş yanardı. Bu ateş kentin bağımsızlığını ve ölümsüzlüğünü temsil ettiğinden hiç sönmeden yanması sağlanırdı.
Efesliler, İmparator Domitian’ın sağladığı olanaklara minnetlerini göstermek için bu tapınağı yapmışlar. Domitian Efes'te adına tapınak yapılan ilk imparator.
Tapınaktaki kült heykeli Hristiyanlığın kabul edilmesiyle tahrip edildiğinden baş ve kol bölümleri dışında günümüze ulaşan bir parçası ne yazık ki bulunmuyor.
Mermer plaklarla kaplı zemininin altında bulunan geniş kanalizasyon sistemi kentin o dönemde ulaştığı uygarlık seviyesini kanıtlıyor. Traianus Çeşmesi, Hadrianus Tağınağı ve Skolastika hamamları gibi anıtsal yapılar bu cadde üzerinde bulunuyor.
Adına kitap bile yazılmış olan kentin yeni sakinleri sevimli kediler, her an karşınıza çıkıp yürüyüşünüze neşe katıyor.
Hamamı önemli kılan iki özelliği var. Biri yoksullardan giriş ücreti alınmaması ve bu bize medeniyetin belki de en önemli unsuru sınıf ayrımıyla mücadele ettiklerini ve temizlik gibi en temel ihtiyaca herkesin ulaşmasını sağladıklarını gösteriyor.
Diğeri ise dönemine kıyasla ileri teknoloji kullanılması. Hamam sadece temizlenmek için değil aynı zamanda sosyalleşmek ve eğlenmek için de kullanılan bir mekan.
Antik çağdan bugüne ulaşan kentin nadir yapılarından. Kapı kirişi üzerinde Efes'in kuruluş efsanesini betimleyen ilgi çekici kabartmalar bulunuyor.
Geçen onca zamana rağmen üzerindeki işlemeler hayranlık uyandırıcı.
Tapınağın önündeki yazıtlı kaideler, zamanında Roma imparatorlarının heykellerini taşıyor olmanın verdiği güçle ayakta duruyor.
Romalı senatör Celsus'un ölümünden sonra anısına yaptırılan kütüphane aynı zamanda anıt mezar niteliği taşıyor. Yapının batı duvarının altında Celsus'un lahdi var.
Zamanında 14 bin kitabın bulunduğu kütüphane antik çağın en zengin içeriğine sahip kütüphanelerinden biriydi. Öyle ki bilge Herakleitos, rüya tabircisi Artemidoros, şair Callinos ve hekim Soranos gibi ünlü kişilerin yetişmesinde önemli bir role sahip.
Öğleden sonra kütüphanenin arkasına usulca inen güneş, yaratıcı fotoğraflar yakalayacağınız görsel bir şölen yaşatıyor.
Arabaların kullanıldığı caddede yayalar da unutulmamış. Yolun kenarında bulunan yüksek platform bugünkü kaldırımlarla aynı görevi görüyor.
Yüzyıllar öncesinde insan odaklı bir şehircilik anlayışına sahip olmaları hayranlık uyandırıcı. Caddede üzerinde kadın ayağı ve başı kazınmış bir mermer bulunuyor.
Dünyanın ilk reklam panosu olduğu düşünülen bu mermer az ileride bulunan Aşk Evi'ni tasvir ediyor.
Evin hem Celsus Kütüphanesi'ne hem de Skolastika Hamamı'na gizli bir geçitle bağlantısı var.
Erkeklerin girişteki Afrodit heykeli önünde yapılan kısa bir ritüelden sonra içeri girdikleri biliniyor.
Duvarlarını dört mevsimi betimleyen mozaiklerin süslediği bu ev kaç gizli aşka şahit oldu kim bilir…
Üç katlı gösterişli bir cepheye sahip. Tiyatro gösterilerinin yanı sıra gladyatörler arenası olarak da kullanılıyordu.
Bağ bozumu şenliklerinde şarap tanrısı Dionysos'u onurlandırmak için çeşitli gösteriler düzenlenmeye başlandı. Tiyatronun simgesi gülen ve ağlayan maskelerin hikayesi buradan geliyor.
Tarihi bir geçit töreninde yürüyormuş gibi hissedeceğiniz caddenin iki yanı görkemli sütunlarla süslenmiş.
Kralların karşılandığı ve dini törenlerin düzenlendiği bu yol dönemin ihtişamlı yaşantısını gözler önüne seriyor.
Meryem Kilisesi, Liman Caddesi'nin kuzeyinde bulunuyor. Dünyada Hristiyanlığın ilk yedi kilisesinden biri.
Aynı zamanda Katolik mezhebinin doğduğu yer.
Meryem, bu kilisede "Tanrı Annesi" olarak kabul edildiğinden Hristiyanlar için çok özel bir anlamı var. Dağ kekiğinin taptaze kokuları eşliğinde ruhunuzu dinginleştiren bir yer burası.
İzmir, Selçuk, Efes, Efes’in Kuruluş Öyküsü ve Tarihi Süreç
Antik çağ yazarlarına göre; Efes, MÖ.3000 yılında kurulmuştu. Kuruluşuna ait öykü ise şöyledir;
ŞEHRİN İLK KURULUŞ ÖYKÜSÜ:
Atina kralı Kodros’un; cesur ve doğaya tutkun bir oğlu vardır. İsmi: Androklos. O, sürekli olarak, Anadolu sahillerini ve adaları; büyük bir arzu ve merakla seyrederdi. Bütün amacı: birgün, başına buyruk olarak, bu denizlere açılmak, karşı diyarları görmek, tanımak ve güzel yerlere sahip olmaktı. İçindeki arzuların karşı koyulmaz hale geldiği birgün; arkadaşlarınıda alarak, Ege’nin berrak sularına yelken açarlar. Tüm tanrılar, onlara yardımcı olurlar ve günlerce; yemyeşil kıyıları, birbiri ardına sıralı adaları ve koyları dolaşırlar. Derken; bir gün, tanrılar, gemilerini, çok güzel bir koya getirir. Androklos ve arkadaşları, bu güzel koyu görünce çok etkilenirler. Burada; adacıklar, tepeler ve bunların arasında uzanmış şirin vadiler vardır. Geride ise; geniş düz arazileri sulayarak, kıvrıla kıvrıla akan ve koya dökülen bir ırmak (Küçük Menderes). Gördükleri yerler, onlara Atina’yı hatta Yunanistan’ı bile unutturur. Androklos kararını verir, bu güzel yerlerin bir köşesini, kendisine yurt yapacaktır.
Ancak; inanışlara göre, bir yerin kent yapılabilmesi için, tanrıların ve kahinlerin iznini almak gereklidir. Androklos; derhal, bir arkadaşını, Delfi kentindeki kutsal tapınaktaki kahinlere gönderir. Kahinler, bu yeri, yani şehrin kurulacağı yeri;” size bir balık işaret edecek, domuz yol gösterecek ” derler. Evet; bu ilginç sözlerin esrarını, Androklos ve arkadaşları, uzun süre çözemezler.
Aradan, bir süre geçer. Bir gün; tuttukları balıkları kızartıp yemek isterler, yanlız tam balıkları pişirirken, çalıların arasından bir domuz sıçrar ve balıkları kaparak kaçmaya başlar. Androklos, hemen atına atlayarak, domuzu takip etmeye başlar. Bir süre sonra, oku ile, domuzu öldürür ve yere yıkar. O anda; kahinlerin söyledikleri aklına gelir ve söylenenleri anlamlandırır. Demek ki, kenti, burada yani domuzun öldüğü yerde kurması gerekmektedir.
Evet; aynı yerde, Efes kenti kurulur. Kentin ilk kuruluşuna ait bu öyküyü, daha sonra, Hadrian Tapınağının duvarına, frizlerle işlerler. Bugünde görülebilmektedir.
Kentin kuruluş öyküsü böyle. Antik çağ yazarları ise, şöyle demektedirler. Dor istilası üzerine, Ege kıyılarına yerleşen İonlar; Efes’e gelerek yerleşirler ve şehri kurarlar. Ancak; bunlar geldiklerinde, zaten, burada yaşayan yerli bir halk vardı. Yoksa, Yunanistan’dan gelen bir avuç denizci ile, koca bir kent kurmak mümkünmü? Tarihçilere göre; yörede daha önce yaşayan insanlar, eski Anadolu uluslarından Karialı’lar ve Lelegler’den oluşuyordu. Yunanlılar gelmeden önce; burada Kybele denilen bir ana tanrıçaları vardı. Hıristiyanlığın çıkışına kadar da, bu yörelerde, bu ana tanrıça kültü egemen oldu. Bu da; eski halkın, Yunanlılar geldikten sonra da, buradan ayrılmadıklarının en büyük kanıtıdır. Kaldı ki, Efes’te bugün yapılan kazılarda çıkarılan buluntular, kent tarihinin Hitit’lilere kadar uzandığını kanıtlamaktadır. Hatta; kentin, eski halkı, kadın savaşçılara yani Amazonlara büyük saygı gösterirlerdi. Çünkü; kenti, bu kadın savaşçıların kurduklarına ve kente adını veren ” Ephesos ” un, güzel bir amazon olduğuna inanırlardı. Bununla beraber; Efes’liler, kendilerini, kısa zamanda yüksek bir yaşam düzeyine eriştiren ve onları iyi yöneten Androklos’a da büyük sevgi ve saygı duyarlardı. Nitekim, onu, kısa zamanda kral yaparlar. Ancak; en ilginç olan, günümüzde, bu ilk kurulan kentten geriye hiçbir kalıntının kalmamış olması. Yeri, bile net olarak bilinmiyor, yanlızca tahmin ediliyor. Ancak; bugün, ilk kurulan bu kentin, Kale’nin bulunduğu tepe ve çevresinde olduğu artık kesinlik kazanmakta.
Evet; kentin ilk kuruluşuna ait, öykü, bilgi, belge, söylence, işte hepsi bu. Sonuçta; hangisine inanılırsa inanılsın, bir şekilde kent kuruluyor.
Biz, yine tarihi süreçteki gelişmelere devam edelim. Androklos, bir kraldı ve soyundan gelenler, krallık yönetimini uzun süre devam ettirdiler. Sonra, yönetimin kötüye gitmesi üzerine, karışıklık va anarşi çıktı. Halk ayaklanarak, krallık yönetimini devirdi. Bu kez; tiran’lar işbaşına geldi. İsa’dan yaklaşık 600 yıl önce, iktidarı ele geçiren tiran’lar; kentte, halk meclisi kurulmasına razı oldular.
Ancak; kral ve kent yöneticileri, ne kadar iyi veya barışsever olurlarsa olsunlar; Efes ve Ege dünyası içinde; savaşsız, barış içinde bir yaşam, tarihi süreçte asla mümkün olmadı. Doğu’daki uluslardan, devamlı olarak savaş tehlikesi geldi. Denize ulaşmak ve oradan Yunanistan’a geçmek isteyen: Lidya’lılar ve Pers’ler, özellikle Efes’in elverişli limanı nedeniyle, bölgeyi sürekli olarak tehdit ettiler. Derken; bugünkü Salihli yakınlarındaki Sart (Sardes) kentini başkent yapan Lidya’lılar; devreye girdi. Lidya’lıların ünlü kralı Kroisos (Krezüs) ve ordusu; Efes kapılarına dayandı ve şehirde egemenliği ele geçirdi. Fakat; şehirdekilerin yaşantısına karışmadı ve halkın mutlu yılları yine devam etti. Efes’liler; evlerinde ve işlerinde, yine huzur içinde yaşadılar ve Lidya’lılara yanlızca biraz vergi vermek gibi bir yükün altına girdiler. Bu da, o devirde, çok normal bir sonuçtu.
Derken; İran’dan gelen Pers’ler bölgeye dayanır. Lidya’lıların başkenti Sart kentine girerler, yakıp yıkarlar. Çok geçmeden, Efes kapılarına dayanırlar. Ancak; Pers ordusu, kendisine karşı ayaklanan diğer şehirlere katılmayan Efes şehrini, yakıp yıkmaz. Halbuki; bölgedeki diğer tüm İon şehirlerini yakıp yıkarlar. Efes’liler yine vergi vermeye devam ederler. Halkın ve özellikle yöneticilerin; bölgedeki siyasal rolu gerçekten şehrin her türlü tehlike karşısında yakılıp yıkılmasını önlemiştir. Olaylar karşısında; çok güzel siyasi taktikler yürütürler.
MÖ.6 ncı yüzyılda: bilim, sanat ve kültürde, Milet şehri ile birlikte, en ön sıralarda yer alır. Bilge Herakleitos, rüya tabircisi Artemidoros, şair Callinos ve Hipponaks, gramer bilgini Zenodotos, hekim Soranos ve Rufus gibi; antik çağ’a damgasını vurmuş kişiler, burada yetişmişti. Ayrıca; Artemis kültürünün en büyük tapınağı Efes’te yapılmış ve dünyanın yedi harikasından biri olarak kabul edilmişti.
LİMAN DOLUYOR:
Bu arada; liman zamanla dolmaya başlar. Küçük Menderes nehri: dağlardan, vadilerden söküp getirdiklerini körfeze yığınca, liman bataklığa dönüşür. Sonra da, sivrisineklere yuva olur. Bu durum, kentteki insanların sağlığını ve geleceğini tehdit etmeye başlar. Özellikle; sıtma yaygınlaşır. Limanın temizlenmesi için, büyük paralar gereklidir ve Efes’liler bunu karşılayamaz.
Limanın dolması nedeniyle, gemiler yanaşamaz olur.
Tam bu sırada; zengin bir kişi, kral olur. Bu kişi; Büyük İskender’in ölümü üzerine, sahip olunan toprakları paylaşan generallerinden biri olan; Lysimakhos’dur. (MÖ.290)
Bu general; zeki bir adamdır. Savaş ganimeti olarak, yanında büyük bir hazine getirmiş ve Bergama’da saklamaktadır. Ancak, limanın bataklıktan temizlenmesinden öte, yeni bir kent kurmanın daha mantıklı ve ekonomik olacağını düşünür. Bunun için, uygun bir yer aradığında ise; Panayır Dağı ile Bülbül Dağı arasındaki, şirin vadiyi seçer. Mimarları ile görüşür, yeni kentin burada kurulmasını ister. Para çok, işçi boldur, inşaatlar kısa zamanda tamamlanır. Yeni kent, yine deniz kenarında ve hem de emniyetlidir. Kentin manzarası ise, çok güzeldir. Herhangi bir tehlike gelebilir diye, dağlar üzerine, uzun ve geniş surlar yaptırır. (Bunlar; günümüzde, Meryem Ana Evi’nin yolu üzerinde görülebilir.)
Evet; yeni kent kurulur, peki ya ismi? Lysimakhos; mevcut 3 eşinden, Mısır kralının kızının ismini, yani Arsinoe’nin ismini şehre verir.
Efes halkı, bu olaydan yani yeni kent kurulmasından mutlu olmaz. Çünkü; yeni kent, onlar için çok önemli olan Artemis Tapınağından uzaklaşmayı gerektirmektedir. Yeni kent; tapınaktan 2 km. uzaktadır. Bu nedenle; uzun süre, yeni kente yerleşmeyi kabul etmezler. General ise; bunu bildiği için, yeni kenti, Artemis’in havasından uzak kalmasınlar diye, Panayır Dağını çevreleyen, kutsal yolun iki yanına yerleştirmiştir. Hatta, şehrin efsanevi ilk kurucusu, Androklos’un anıt mezarı da, bu kutsal yolun hemen kenarında idi. Yeni şehirde, caddeler ve sokaklar birbirini dik açı ile kesmesine rağmen, muhtemelen dini inançlara saygı olsun diye, bu kutsal yolun güzergahı hiç değiştirilmemişti. Günümüzde, göreceğiniz Kuretler caddesi ve onun devamı olan Mermer cadde, bu kutsal yolun üzerine yapılmıştır.
Derken; aradan günler geçer. Yağmurlar başlayınca, general zekice bir plan yapar ve şehrin su kanallarını kapatır. Bunun üzerine, tüm Efes’i ve evleri; su basar. Halk; bunun üzerine direnemeyeceğini anlar ve yeni kente yerleşir. Böylece: ömrü 1000 yıl sürecek olan, yeni Efes kentinin ilk yerleşimleri başlamış olur. Günümüzde; Efes’i gezerken, bu kentten kalma, çok sayıda yapı göreceksiniz. Doğal olarak, daha sonraki Roma ve Bizans dönemlerinde, buraya yerleşim devam etmiştir. Yeni şehir; yukarı ve aşağı olmak üzere, iki büyük mahalleden oluşmuş olup, ortadan geçen kutsal yol; şehri ikiye bölmektedir. Bu arterin, en büyük durağı ise; Heroon’lar mevkiiydi.
Kent; MÖ.190 yıllarında, Roma’lıların egemenliğine girer. Roma’lılar;büyük bir imparatorluk haline geldikten sonra, sahip oldukları yerlerin halkını, ağır vergilere bağlarlar. Romalı memurlar; Efes’i bölgenin merkezi yaparlar. Gümrükten, tarıma kadar herşeyden vergi alınır. Ancak, bu görevlilerin çoğu; kötü sicilli kişilerdir. Bu dönemde: Roma egemenliği yanında, bölgede güçlenen Pontus imparatorluğu görülür. Pontus kralı Mithridates’in bölgede egemen olma çabaları, sonuçta bölgeyi ele geçirmesiyle sonuçlanır. Evet, bölge Pontus’luların egemenliğine girer. Pontus kralı; halkı büyük bir dertten kurtarır, vergiler biter, kutsal yapılara dokunulmaz. Yanlızca; Roma’dan gelen 80 bin kişilik göçmen topluluğu, kral Mithridas tarafından, bir günde öldürülür. Bu olay, o çağların en büyük imha hareketi olarak, “Efes Katliamı” adıyla tarihe geçer.
Takip eden süreçte; Efes’te, yine Roma egemenliği görülür. Çünkü: MÖ.87 yılı, Aralık ayında: Efes’te halk isyanı başlar ve bölgedeki Pontus egemenliği biter. Doğu ile Batı arasında başlıca kapı durumunda bulunan ve tümüyle mermerden yapılmış ilk kent olan Efes; önemli limanı, konumu, çağının en önemli politik ve ticaret merkezi olması nedeniyle; Roma devrinde, Asia Eyaletinin başkenti olur.
MÖ.17 yılı. Bir gece, sabaha karşı, bütün İonya sarsılır. Efes; bu depremde, en çok etkilenen şehirlerden biri olur. Ev ve tapınakların çoğu yıkılır, caddeler geçilmez hale gelir. Yüzlerce, binlerce ölü ve yaralı. Kamu görevi yapılan yapılar, taştan yapıldıkları için, yıkıldıklarında büyük tehlike yaratıyorlardı. Fakat, evlerin çoğunun üstünün ahşap ve kiremit kaplı olması, burada yaşayan insanların daha az zararla kurtulmasını sağlıyordu. Artemis Tapınağında ise; fazla hasar yoktu. Ancak, Efes şehrinin tarihinde, bu tür sarsıntılar hiç bitmedi. Takip eden dönemlerde; MS.24, 262, 359 ve 366 yıllarında, yine büyük sarsıntılar yaşandı.
Evet, Efes’liler, Roma döneminde, depremde, yerle-bir olan şehirlerini, Roma imparatoru Tiberius zamanında yeniden imar ederler. Ancak; bu defa, helenistik bir yapı stili yerine, tüm Efes, Roma karekterli yapılarla dolar. Özellikle; I ve II nci yüzyıllarda; Efes, altın çağını yaşar. Roma imparatorları; bu güzel kent’e nihayet gereken önemi verirler. Hatta, birçoğu gelip, bir süre burada kalırlar. Böylece, Efes, İskenderiye’den sonra, Doğu’nun en büyük kenti olur ve nüfusu 200 bin kişiyi geçer.
ŞEHİR TEKRAR YER DEĞİŞTİRİYOR:
Bizans döneminde; Bizans imparatoru Justinyen (527-565) tarafından, şehir tekrar yer değiştirir ve ilk kurulduğu, Selçuk’taki Ayasuluğ Tepesine gelir ve St.Jean Bazilikasının çevresine kurulur.
1330 yılında ise, şehre Türk’ler gelir. Aydınoğulları’nın merkezi olan Ayasuluğ; 16 ncı yüzyıldan itibaren, giderek küçülmeye başlar.
Evet; tarihi süreç içinde; Efes kenti, 5 kez yer değiştirdiğinden, şehrin kalıntıları; 8 km. lik geniş bir alana yayılmıştı. Ayasuluğ Tepesi, Artemision, Efes ve Selçuk olarak, dört ana bölgedeki harabeler, yılda ortalama 1.5 milyon yerli-yabancı turist tarafından ziyaret edilmektedir. Bugün görülen kalıntılar; Efes kentinin, 3 ncü kuruluşuna aittir.
Efes Antik Kenti hakkında bilmeniz gerekenler
Efes Antik Kenti hakkında kısaca bilmeniz gerekenler, 2018 giriş ücretleri... Efes Antik Kenti hangi uygarlığa ait? İşte resimli anlatımla Efes Antik Kenti...
UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer alan ve yılda ortalama 1 milyon kişinin ziyaret ettiği İzmir'deki Efes Antik Kenti, 100 yıldan bu yana yerli ve yabancı turistleri bölgeye çekiyor.
Çukuriçi Höyük, Ayasuluk Tepesi, Efes Antik Kenti ve Meryem Ana Evi olmak üzere 4 bileşenden oluşan bölge, Antik dönemin en önemli merkezlerinden sayılıyor.
Tarih öncesi dönemden başlayarak Helenistik, Roma, Doğu Roma, Beylikler ve Osmanlı dönemleri boyunca yaklaşık 9 bin yıl yerleşim görmüş bir yerden söz ediyoruz. Dile kolay!
Efes'te Helenistik ve Roma Dönemi'nin üstün kentleşme, mimarlık ve dini tarihine ışık tutan simgeler bulunuyor. Mesela...
Artemis Tapınağı: Antik dönemin yedi harikasından biri. İnşası sırasında sadece mermer kullanılmış ve 120 yılda yapılmış.
Meryem Kilisesi: Hz. Meryem’in İsa’nın annesi olarak kabul ve ilan edildiği 431 tarihli Ekümenik Konsülün gerçekleştiği yer.
Bazilika: İsa’nın havarilerinden biri olan ve Yahya İncili’ni Efes’te yazan St. John’ın mezarı üzerine inşa edilen yer.
Meryem Ana Evi: Burası Meryem’in Aziz John’la birlikte son yıllarını geçirdiği düşünülen kilise. Bu kilisenin de bulunuşu oldukça ilginç bir hikâyeye sahip. Bir Alman köyünde yaşayan Anna Katharina Emmerick isimli, daha önce köyünden hiç çıkmamış olan bir kadın amansız bir hastalığa yakalanır. Hastalığa yakalandıktan sonra tanıması mümkün olmayan kişiler ve görmesi mümkün olmayan yerler hakkında çok tutarlı bilgiler vermeye başlar. Bu durum yazar Clemens Brentano’nun da dikkatini çeker ve kadının yanına yerleşir. Brentano kadın ölene kadar onunla kalır ve ölümünden sonra anlattıkları doğrultusunda Meryem’in yaşamını yazıp kitap haline getirir. 1891'de İzmir Fransız hastanesinde bu kitap topluca okunurken gerçeklik payının olup olmayacağı üzerine bir tartışma geçer ve bu küçük grup 29 Temmuz 1891 yılında kitapta anlatılanlar ışığında bu kiliseyi bulurlar. Meryem Ana Evi, şimdilerde Hristiyanlar tarafından hac mekanı olarak kabul ediliyor.
Efes Antik Tiyatrosu: Antik dönemin en büyük açık hava tiyatrosu özelliğini taşıyan bu tiyatro tam 24 bin kişi kapasiteli. Tiyatronun sahnesi maalesef yıkılmış ancak oturma alanları gayet iyi durumda. Ayrıca St.Paul’ün vaazlarının da gerçekleştiği yer olduğundan Hristiyanlık adına da çok önemli eser.
Celsus Kütüphanesi: Kütüphane dışarıdan iki katlı görünüyor ama aslında tek katlı ve yüksek tavanlı bir yapı. Burayla ilgili çok şaşırtıcı ve bir o kadar da komik bir iddia var. Kütüphanenin hemen karşısında bir genel ev bulunuyor. Diğer antik kentlere bakıldığında bu durumun ilk olduğu söylenemez. İddiaya göre, kütüphanenin içinden bu geneleve çıkan gizli bir geçit varmış! O dönem insanların toplumda dikkat çekmeden veya karısına yakalanmadan bu yoldan geneleve gittikleri rivayet ediliyor.
Yamaç Evler: Efesin zenginlerinin sitesi... 4 bin metrekare üzerine inşa edilen evlerin her birinin avlusu var. Evler döneme göre o kadar lüks ki, yerden ısıtma sistemiyle ısınıyorlarmış.
Yedi Uyurlar: Efsaneye göre dönemin yöneticilerinin baskılarından bezerek halkını terk eden 7 kişi bu mağarada yaşamaya başlamış. Hükümdar bu isyancıların kaçtığı mağarayı duymuş ve mağaranın girişini kapattırıp içeridekileri ölüme terk etmiş. Mağara girişine de içeridekileri cezalandırdığına dair bir tabela koydurmuş. Bu olaydan 200 yıl sonra mağaranın bulunduğu arazi sahibi mağaranın girişini açmış ve yedi uyurları görmüş. Yedi uyurlardan bazılarının yiyecek almak için köye inmesiyle de bu mucize gün yüzüne çıkmış.
Efes Antik Kenti nerede?
Efes Antik Kenti, İzmir’in Selçuk ilçesine bağlı antik bir ören yeri.
-İstanbul merkez Efes arası 541 kilometre 6 saat 20 dakika,
-Ankara merkez Efes arası 620 kilometre 7 saat 20 dakika,
-İzmir merkez Efes arası 80 kilometre 55-60 dakika,
–Aydın merkez Efes arası 130 kilometre 2 saat 10 dakika sürüyor.
Efes Antik Kenti giriş ücreti ne kadar ?
Kentin giriş ücreti 2018 Ocak ayı itibariyle 40 TL. Yamaç Evler ve Efes Müzesi’ne girişler hariç, diğer yerlerde Müzekart geçerli. Yamaç Evler 20, Efes Müzesi ise 10 TL. 10 TL ücretli bir otopark da var.
Efes Antik Kenti ne zaman açık ?
Efes Antik Kenti nisan-ekim 08.00-19.00 arasında açık. kasım-mart arasında ise 08.00-17.00 saatlerinde açık.
YORUMLAR